Już jako 16-latek latał na szybowcach w Lesznie. Po maturze rozpoczął studia w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie, którą ukończył w 1967 roku. W 1974 roku ukończył z wyróżnieniem Akademię Sztabu Generalnego w Warszawie. 

W czasie służby wojskowej zajmował odpowiedzialne stanowiska w Siłach Powietrznych. Był m.in. zastępcą dowódcy 58 pszb w Dęblinie i Starszym Inspektorem Bezpieczeństwa Lotów WSOSP. W latach  1993 – 1994 przebywał w ramach misji ONZ na terytorium byłej Jugosławii.  Dwukrotnie w latach 1994 – 1995 studiował w Międzynarodowym Centrum Bezpieczeństwa Lotów w Paryżu. W roku 1996 uczestniczył w kursie bezpieczeństwa lotów w Centrum Bezpieczeństwa Lotów Royal Air Force w Londynie. W 1997 roku na Wydziale Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej Akademii Obrony Narodowej obronił doktorat na temat: „Kierunki doskonalenia działalności służby bezpieczeństwa lotów w Siłach Zbrojnych RP.” 

W latach 1997-2000 był zastępcą komendanta wydziału lotnictwa w Szkole Orląt, a przez kolejne trzy lata Inspektorem MON ds. Bezpieczeństwa Lotów. Jako inspektor MON ds. bezpieczeństwa lotów był bezpośrednio odpowiedzialny za badanie wypadków lotniczych w lotnictwie wojskowym i przewodniczył wielu komisjom badającym wypadki lotnicze w wojsku. W latach 1999-2003 był stałym członkiem Komitetu Bezpieczeństwa Lotów Lotnictwa Wojskowego Europy. Po przejściu na emeryturę przez wiele lat był przewodniczącym Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych. W kwietniu 2010 r. został akredytowanym przedstawicielem Polski przy Międzynarodowym Komitecie Lotniczym badającym katastrofę samolotu Tu-154 M. 

Odznaczony honorową odznaką „Zasłużony Pilot Wojskowy RP”, srebrnym i złotym krzyżem zasługi oraz Kawalerskim i Oficerskim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski.

Jest autorem wielu publikacji i podręczników w tym unikatowej książki „Bezpieczeństwo lotów”, dotyczącej systemowego traktowania problemów bezpieczeństwa lotów.